Józef Jasiński to postać, która zasługuje na szczególne uznanie w polskiej historii. Urodził się 30 marca 1892 roku w Wyszkowie, a jego życie zakończyło się tragicznie 24 grudnia 1944 roku w Warszawie.
Był on polskim robotnikiem, co świadczy o jego skromnych początkach oraz zaangażowaniu w pracę na rzecz społeczeństwa. Jasiński pełnił również rolę kaprala Wojska Polskiego, co podkreśla jego ważną misję w obronie kraju w trudnych czasach.
Jako działacz niepodległościowy Jasiński wniósł znaczący wkład w walkę o suwerenność Polski, a jego działania są nadal pamiętane i honorowane przez kolejne pokolenia.
Życiorys
Józef Jasiński przyszedł na świat 30 marca 1892 roku w miasteczku Wyszków, w rodzinie Jana Damazego oraz Marianny z domu Ciuchta. Jego przodkowie ze strony ojca prowadzili owczarstwo od XVIII wieku do pierwszej połowy XIX wieku. Protoplastą linii męskiej był Franciszek Jasiński, który również nosił nazwisko Chruściel, urodzony około 1768 roku we wsi Nowa Sucha w gminie Grębków. Rodzina matki, wywodząca się z linii Ciuchta i Abramczyk, była potomkami Kurpiów Białych i mieszkała w miejscowości Porządzie, nieopodal Wyszkowa.
Józef ukończył trzy klasy szkoły powszechnej. W obawie przed wcieleniem do armii rosyjskiej, wyjechał w 1913 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiedlił się w Filadelfii. Znajdując tam zatrudnienie, pracował jako zegarmistrz. Na obczyźnie aktywnie uczestniczył w działalności Sokolstwa Polskiego w Ameryce.
Pod koniec 1918 roku powrócił do Europy i zaciągnął się do Armii Polskiej we Francji. Jego oddziałem była 7. kompania 1 Pułku Strzelców Polskich. W czasie akcji pod Saint-Hilaire-le-Grand w Szampanii został ranny. Po rehabilitacji w szpitalu, w 1919 roku przybył do Polski w towarzystwie 1 Instrukcyjnego Pułku Grenadierów – Woltyżerów. Brał udział w zmaganiach z bolszewikami, a także w wyprawie kijowskiej oraz podczas działań na Froncie Pomorskim, gdzie na początku 1920 roku awansował na stopień kaprala.
Po zakończeniu działań wojennych, Jasiński osiedlił się w Warszawie i podjął pracę w Zakładach Amunicyjnych „Pocisk”. W latach 30. XX wieku mieszkał przy ul. Podskarbińskiej 4-2 m. 6.
W 1920 roku, Józef Jasiński ożenił się we Włocławku ze Stefanią, córką Konstantego Kwiatkowskiego oraz Franciszki z Górczyńskich. Małżeństwo doczekało się ośmiorga dzieci: Jana, Zygmunta, Eleonory, Jadwigi, Wandy, Zofii, Józefy oraz Anny.
Ordery i oznaczenia
Józef Jasiński był osobą, która otrzymała liczne odznaczenia, świadczące o jego wkładzie w walkę o niepodległość oraz służbę wojskową. Oto lista wyróżnień, które zdobył:
- Krzyż Niepodległości – 9 października 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Żołnierzy Polskich z Ameryki,
- Odznaka pamiątkowa Frontu Pomorskiego,
- Miecze Hallerowskie,
- francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny.
Przypisy
- a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 27.03.2023 r.]
- M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
Oceń: Józef Jasiński (1892–1944)