Wojciech Posadzki to postać, która odznaczała się niezwykłą dedykacją i zaangażowaniem w życie społeczne. Urodził się 15 stycznia 1927 roku w Wyszkowie, jednak jego ślady możemy znaleźć w Gdańsku, gdzie zmarł 12 lutego 1989 roku.
W trakcie swojej kariery zawodowej był nie tylko dziennikarzem, ale także pełnił funkcję komendanta Hufca Gdańsk – Oliwa. Jego działalność w harcerstwie przyczyniła się do wielu ważnych inicjatyw, a także budowania ducha wspólnoty wśród młodzieży.
Wojciech Posadzki jest powszechnie uznawany za bohatera Chorągwi Gdańskiej ZHP, co tylko potwierdza jego znaczenie w dziejach ruchu harcerskiego w Polsce. Jego wkład w rozwój harcerstwa pozostaje nieoceniony do dzisiaj.
Życie prywatne
Druh Wojciech Przyszedł na świat 15 stycznia 1927 roku w Wyszkowie. Jego ojciec Adolf (rocznik 1890–1971) pełnił funkcję urzędnika w administracji skarbowej, natomiast matka Marianna, z domu Sitkowska (1899–1975), zajmowała się domem oraz wychowaniem dzieci. Wojciech miał siostrę Halinę Sobierajską, która urodziła się w 1921 roku i ukończyła Liceum we Włocławku. Ze względu na charakter pracy ojca, rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania, ale w końcu osiedliła się w Ciechocinku.
Naukę Wojciech rozpoczął w 1933 roku w Szkole Powszechnej w Rawie Mazowieckiej. Następnie kontynuował edukację w Fabiankach w powiecie Lipnowskim oraz w Dobrem w powiecie nieszawskim. Po ukończeniu podstawówki w 1939 roku planował rozpocząć naukę w gimnazjum w Ciechocinku, lecz wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany. Musiał podjąć pracę.
W latach 1941–1942 Wojciech pracował jako pomocnik elektromontera w Warsztatach Uzdrowiska, a potem jako pomocnik malarski. W połowie 1943 roku został wywieziony do Poznania, aby pracować w Fabryce Samolotów FOCKE – WULF. Po roku ciężkiego wysiłku został zwolniony z powodu choroby i wrócił do rodzinnego Ciechocinka, gdzie dożył końca konfliktu zbrojnego.
W kwietniu 1945 roku podjął naukę w gimnazjum w Aleksandrowie Kujawskim, a od września 1946 roku kontynuował kształcenie w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Ciechocinku. W maju 1948 roku zdał maturę, a po wakacjach zaczął pracę jako wychowawca w Sanatorium ZUS. Jesienią 1949 roku zapisał się na studia na Wydziale Architektury w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie. Po drugim semestrze postanowił przerwać naukę i przeniósł się do Krakowa, gdzie znalazł zatrudnienie jako starszy referent techniczny przy budowie Nowej Huty.
W październiku 1951 roku Wojciech rozpoczął studia dziennikarskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1954 roku. Wkrótce potem otrzymał skierowanie do pracy jako dziennikarz w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, gdzie spędził całe swoje życie zawodowe. Pracował najpierw w Redakcji Wiadomości, następnie w Redakcji Wiejskiej, a ostatecznie w Redakcji Publicystyki.
W 1981 roku z powodu poważnych problemów zdrowotnych, związanych z astmą oskrzelową, przeszedł na rentę inwalidzką. Oprócz pracy zawodowej, angażował się społecznie. W latach 1961–1968 zasiadał w Radzie Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych” (obecnie „VII Dwór”) we Wrzeszczu, gdzie wspierał harcerskich instruktorów w trudnych sprawach mieszkaniowych. Ponadto, w latach 1965–1969 pełnił funkcję radnego Dzielnicowej Rady Narodowej Gdańsk-Wrzeszcz.
W 1957 roku Wojciech ożenił się z Aliną Bogumiłą Kłosińską (ur. 1933), która miała średnie wykształcenie i pracowała w księgowości oraz w dziale socjalnym różnych gdańskich firm budowlanych. Obecnie jest na emeryturze. Para ma dwóch synów: Jacka (urodzony w 1957 roku), który pracuje jako ekonomista dyrektor w firmie Ocean Freight w DB Schenker Canada, oraz Tomasza (1961), prawnika, który w latach 1994–1998 pełnił urząd prezydenta Miasta Gdańska.
Wojciech zmarł nagle na zawał serca 12 lutego 1989 roku. Został pożegnany przez bliskich i pochowany na gdańskim cmentarzu w Oliwie.
Harcerstwo
Służba harcerska Wojciecha Posadzkiego rozpoczęła się we wrześniu 1945 roku, kiedy to dołączył do Drużyny im. Zawiszy Czarnego w Ciechocinku. Warto zaznaczyć, że 15 sierpnia 1946 r. złożył swoje przyrzeczenie harcerskie na ręce Arka Kamińskiego. Już w sierpniu tego samego roku, wykazując się determinacją, zdobył stopień młodzika oraz otrzymał krzyż harcerski.
W trakcie zimowiska, które miało miejsce w 1947 roku, Wojciech pełnił rolę zastępowego na kursie drużynowych, a jego ambicje nie kończyły się na tej funkcji. W tym samym roku ukończył kurs, co umożliwiło mu objęcie pozycji drużynowego. Jako lider, zorganizował oboz techniczno-turystyczny w Karkonoszach, a także zdobył kolejne stopnie harcerskie, aż do rangi Harcerza Rzeczypospolitej. Nie można pominąć również jego edukacji – w 1948 roku ukończył kurs Kierowników Akcji Letniej w Bydgoszczy.
Wojciech Posadzki nie tylko został drużynowym, ale przez pewien czas pełnił także rolę zastępcy komendanta obozu Harcerskiej Służby Polsce, który miał miejsce w Suchatówce, w powiecie Inowrocław. Jego talent dziennikarski zaowocował w 1947 roku, gdy zaczęto dostrzegać jego predyspozycje i powierzono mu funkcję sekretarza Hufca oraz referenta Harcerskiej Służby Informacyjnej Hufca II Nieszawa w Ciechocinku.
W 1956 roku, jego zaangażowanie w działalność harcerską było jeszcze bardziej widoczne, kiedy to rozpoczął proces odnowy struktur harcerstwa w Gdańsku. Jako komendant Hufca Gdańsk – Oliwa, pełnił tę funkcję przez dekadę, aż do 1967 roku, a w tym czasie prowadził liczne obozy, systematycznie wizytując wszystkie obozy swojego hufca.
W 1962 roku, uzyskał stopień harcmistrza, a dziesięć lat później został harcmistrzem Polski Ludowej. Równocześnie jako dziennikarz radiowy, rozwijał swoje zainteresowania związane z życiem harcerskim w swojej chorągwi. Regularnie zapraszał do studia przedstawicieli wpływowych drużyn harcerskich i przygotowywał reportaże z obozów oraz ważnych wydarzeń. Łatwo zyskał sympatię i szacunek nie tylko w swoim hufcu, ale również w Trójmieście i w wielu innych miejscach, gdzie miał okazję działać jako instruktor.
Wojciech Posadzki był osobą, która cechowała się życzliwością i dużym szacunkiem do innych, co sprawiło, że jego osobista kultura budziła zaufanie. Stał się wzorem osobowości oraz autorytetem dla wielu harcerzy. Jego zaangażowanie w ruch harcerski nie pozostało niezauważone; był delegatem Chorągwi na III Zjazd ZHP, który odbył się w 1964 roku, i aktywnie działał w Komisji Organizacyjnej Zjazdu. W ostatnich latach swojego życia, Wojciech był członkiem Harcerskiego Kręgu Seniorów „Korzenie” Chorągwi Gdańskiej.
Odznaczenia i ordery
Wojciech Posadzki zdobył szereg prestiżowych odznaczeń i orderów, które są wynikiem jego zasług i oddania. Oto lista tych wyróżnień:
- krzyż za zasługi dla ZHP 1967 r.,
- srebrny krzyż zasługi 1970 r.,
- złoty krzyż zasługi 1976 r.,
- krzyż kawalerski orderu odrodzenia polski 1985 r.,
- odznaka za zasługi dla gdańska 1962 r.,
- odznaka zasłużony ziemi gdańskiej 1968 r.,
- honorowa odznaka komitetu ds. radia i TV 1975 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Ewa Bugała | Grzegorz Kajdanowicz | Grzegorz ŚlubowskiOceń: Wojciech Posadzki